أَحَبُّ الْبِلَادِ إِلَى اللهِ مَسَاجِدُهَا، وَأَبْغَضُ الْبِلَادِ إِلَى اللهِ أَسْوَاقُهَا
“Tempat yang paling dicintai oleh Allah adalah masjid, dan tempat yang paling dibenci Allah adalah pasar” (HR. Muslim)
"สถานที่ที่พระองค์อัลลอฮ์ทรงรักยิ่งคือมัสยิด และสถานที่ที่พระองค์รังเกียจยิ่งคือตลาด"(HR. Muslim)
َعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ -فِي قِصَّةِ الْمَرْأَةِ الَّتِي كَانَتْ تَقُمُّ الْمَسْجِدَ- قَال: فَسَأَلَ عَنْهَا النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالُوا: مَاتَتْ, فَقَالَ: “أَفَلاَ كُنْتُمْ آذَنْتُمُونِي”? فَكَأَنَّهُمْ صَغَّرُوا أَمْرَهَا. فَقَالَ: “دُلُّونِي عَلَى قَبْرِهَا”, فَدَلُّوهُ, فَصَلَّى عَلَيْهَا.
Dari Abu Hurairah radhiyallahu’anhu. Beliau berkisah tentang seorang wanita yang biasa membersihkan masjid (di masa Nabi).
Nabi shallallahu’alaihiwasallam, menanyakan tentang kabar wanita itu, para sahabat menjawab, “Ia telah meninggal.”
” Mengapa kalian tidak mengabariku?” Tanya Nabi shallallahu’alaihiwasallam kepada sahabatnya.
Para sahabat mengira, bahwa pekerjaannya tersebut tidak terlalu terpandang.
“Tunjukkan aku makamnya” Pinta Rasulullah shallallahu’alaihi wasallam.
Merekapun menunjukkan makam wanita tersebut, kemudian beliau mensholatkannya” (Muttafaqun ‘ alaihi).
จากท่านอบีฮูรอยเราะห์ รอดิยัลลอฮุอันฮู ได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสตรีท่านหนึ่งชอบทำความสะอาดมัสยิด (ในสมัยท่านรอซู้ล) ,ท่านรอซูล ได้ถามถึงข่าวคราวสตรีท่านนั้น, บรรดาศอฮาบะห์ ได้ตอบว่า นางได้เสียชีวิตแล้ว, ท่านรอซู้ล (ซ.ล.) ได้ถามว่า ทำไมไม่แจ้งข่าวถึงฉัน? เหล่าศอฮาบะห์คิดว่าไม่ใช่สาระสำคัญ ..ท่านอร้อซูล (ซ.ล.) ได้สั่งใช้ให้บรรดาศอฮาบะห์ จงบอกฉันถึงที่ฝั่งศพของนาง ,หลังจากนั้นท่านได้ทำละหมาดให้นาง
Setelah menukil hadis ini, Syaikh Abdullah bin Sholih Al-Fauzan dalam bukunya al-Fawaid al-Majmu’ah menjelaskan,
ففي هذا دليل على فضل تنظيف المسجد، لأن صلاة النبي صلى الله عليه وسلم على قبر من يكنس المسجد دليل على تعظيم عمله
“Hadis ini dalil akan utamanya pekerjaan membersihkan masjid. Karena shalatnya Nabi shallallahu ‘alaihiwasallam, atas kuburan orang yang menyapu masjid tersebut, bukti bahwa perbuatan ini adalah amalan yang luhur.” (al-Fawaid al-Majmu’ah fi Syarhi Fushulil Adab wa Makaarimil Akhlaq Al-Masyruu’ah, hal. 247).
